Num ad hostem veni et captiva in castris tuis sum? In hoc me longa vita et infelix senecta traxit, ut primum exsulem deinde hostem te viderem? Qui potuisti populari hanc terram, quae te genuit atque aluit? Non tibi ingredienti fines patriae ira cecidit? Quamvis infesto et minaci animo perveneras, cur, cum in conspectu Roma fuit, tibi non succurrit: « intra illa moenia domus ac penates mei sunt, mater, coniunx liberique»? Ergo, ego nisi peperissem, Roma non oppugnaretur. Nisi filium haberem, libera in libera patria mortua essem. Ego nihil iam pati possum nec diu miserrima futura sum. At contra hos, si pergis, aut immatura mors aut longa servitus manet.
Caesar ex captivis cognoscit quae apud Ciceronem gerantur quantoque in periculo res sit. Tum cuidam ex equitibus Gallis persuadet ut ad Ciceronem epistulam deferat. Curat et providet ne, intercepta epistula, nostra consilia ab hostibus cognoscantur. Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris mittit.
Philosophi mundum censent regi numine deorum. Eum esse putant quasi communem urbem et civitatem hominum et deorum, et unum quemque nostrum eius mundi esse partem. Ex quo illud natura consequitur, ut communem utilitatem nostrae anteponamus. Ut enim leges omnium salutem singulorum saluti anteponunt, sic vir bonus et sapiens et legibus parens consulit utilitati omnium plus quam unius alicuius aut suae.
Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit, quod tonsoris praeripuisset officium. Cui secreto Porcia «non est hoc» inquit «temerarium factum meum, sed certissimum indicium amoris mei erga te tale consilium molientem: experiri enim volui, quam aequo animo me ferro essem interemptura, si tibi consilium non ex sententia cessisset.
Μονάδες 40
infesto et minaci animo: γενική πληθυντικού
illa moenia: να κλιθεί η συνεκφορά στον αριθμό που βρίσκεται
domus: αιτιατική πληθυντικού
penates mei: γενική πληθυντικού
litteris: ονομαστική πληθυντικού
deorum: δοτική πληθυντικού
communem urbem et civitatem: αφαιρετική ενικού
unum quemque: γενική ενικού
amoris mei: κλητική ενικού
tale consilium: αιτιατική πληθυντικού
Μονάδες 10
diu: οι άλλοι δυο βαθμοί του επιρρήματος
libera: κλητική ενικού στο αρσενικό και στους τρεις βαθμούς
plus: γενική πληθυντικού στο θηλυκό στο επίθετο και στους τρεις βαθμούς
parens: επίρρημα θετικού βαθμού
temerarium: οι άλλοι δυο βαθμοί του επιθέτου
Μονάδες 5
potuisti: γ’ πληθυντικό υποτακτικής παρατατικού
cecidit: β’ ενικό υποτακτικής ενεστώτα ΕΦ
peperissem: μετοχές ΕΦ και ΠΦ στην ονομαστική ενικού στο αρσενικό γένος
mortua essem: ο ίδιος τύπος στο μέλλοντα
pergis: α’ πληθυντικό υποτακτικής παρακειμένου ΕΦ
gerantur: γ’ πληθυντικό προστακτικής μέλλοντα ΠΦ
cognoscantur: γενική γερουνδίου
deferat: β’ ενικό προστακτικής ενεστώτα ΕΦ
censent: αφαιρετική σουπίνο
regi: ο ίδιος τύπος στο συντελεσμένο μέλλοντα
anteponamus: β’ ενικό οριστικής ενεστώτα ΠΦ
consulit: γ’ ενικό υποτακτικής παρατατικού στην ενεργητική περιφραστική συζυγία
praeripuisset: β’ ενικό οριστικής μέλλοντα ΠΦ
voluit: β’ πληθυντικό υποτακτικής ενεστώτα
cessisset: γ’ πληθυντικό οριστικής συντελεσμένου μέλλοντα ΠΦ
Μονάδες 15
Μονάδες 3
Μονάδες 3
Μονάδες 5
Μονάδες 2
Μονάδες 3
Μονάδες 4
Μονάδες 3
Μονάδες 2
Μονάδες 2
exsulem, tibi, mei, ex equitibus, litteris, unum, saluti, utilitati, me, tibi
Μονάδες 5 (η κάθε λέξη βαθμολογείται με 0,5)