ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ Β΄ ΣΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ 2012
ΚΕΙΜΕΝΟ
260. Πλάτωνος Λάχης 13
Οὔ μοι δοκεῖς εἰδέναι ὅτι. ὃς ἂν ἐγγύτατα Σωκράτους ᾖ λόγῳ, ὥσπερ γένει, καὶ πλησιάζῃ διαλεγόμενος, ἀνάγκη αὐτῷ, ἐὰν ἄρα καὶ περὶ ἄλλου του πρότερον ἄρξηται διαλέγεσθαι, μὴ παύεσθαι ὑπὸ τούτου περιαγόμενον τῷ λόγῳ, πρὶν ἂν ἐμπέσῃ εἰς τὸ διδόναι περὶ αὑτοῦ λόγον, ὅντινα τρόπον νῦν τε ζῇ καὶ ὅντινα τὸν παρεληλυθότα βίον βεβίωκεν• ἐπειδὰν δ’ ἔμπέσῃ, ὅτι οὐ πρότερον αὐτὸν ἀφήσει Σωκράτης, πρὶν ἂν βασανίσῃ ταῦτα εὖ τε καὶ καλῶς ἅπαντα. Ἐγὼ δὲ συνήθης τέ εἰμι τῷδε καὶ οῑδ’ ὅτι ἀνάγκη ὑπὸ τούτου πάσχειν ταῦτα, κεὶ ἔτι γε αὐτὸς ὅτι πείσομαι ταῦτα εὖ οἶδα.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ: γένος= συγγενής. –του= τινός. –περιάγομαι= παρασύρομαι. –βασανίζω= ελέγχω. –συνήθης= γνωστός. –πείσομαι (πάσχω)
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να μεταφραστεί το παραπάνω απόσπασμα
(20 μόρια)
2. Να γραφεί ο τύπος που ζητείται για κάθε τύπο:
- εἰδέναι: ο ίδιος τύπος στον Αόριστο β΄
- ἐμπέσῃ: γ΄ ενικό πρόσωπο του ίδιου χρόνου στην οριστική
- βεβίωκεν: ο ίδιος τύπος στον αόριστο β΄
- πάσχειν: ο ίδιος τύπος στον αόριστο β΄
- ἀφήσει: ο ίδιος τύπος στον αόριστο β΄ της ίδιας φωνής.
(05 μόρια)
3. Να γραφεί ο τύπος που ζητείται για κάθε τύπο:
- καλῶς: οι άλλοι βαθμοί του επιρρήματος
- ὅντινα: η γενική ενικού
- συνήθης: η κλητική ενικού
- γένει: η δοτική πληθυντικού
- ταῦτα: η γενική πληθυντικού
(05 μόρια)
4. Να αναγνωριστούν συντακτικά οι παρακάτω όροι:
1) μοι
2) διαλέγεσθαι
3) τῷ λόγῳ
4) βίον
5) τῷδε
(05 μόρια)
5. Να μεταφερθεί στον πλάγιο λόγο με εξάρτηση «Πλάτων λέγει…» και «Πλάτων ἔλεγε…» η περίοδος «Ἐγὼ δὲ συνήθης … οἶδα»
(05 μόρια)
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
1. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Μου φαίνεται πως δεν γνωρίζεις, ότι –όποιος βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στον Σωκράτη με τον λόγο (συζητώντας μαζί του), όπως ακριβώς με συγγενή (του), και (τον), πλησιάζει συζητώντας,- είναι αναγκασμένος, – αν τυχόν αρχίζει να συζητεί πιο μπροστά για κάποιο άλλο θέμα, -να μη παύει να παρασύρεται με τον λόγο από αυτόν, προτού εμπέσει στο να λογοδοτήσει για τον εαυτό του, με ποιόν τρόπο και τώρα ζει και με ποιον τρόπο έχει ζήσει την περασμένη ζωή (του)• κι όταν εμπέσει, (μου φαίνεσαι ότι δεν γνωρίζεις) πως ο Σωκράτης δεν θα αφήσει αυτόν ενωρίτερα, προτού ελέγξει όλα αυτά επισταμένως και καλώς. Εγώ του είμαι γνωστός και γνωρίζω, ότι είναι ανάγκη να παθαίνει (κανείς) από αυτόν αυτά, κι ακόμη γνωρίζω καλά ότι και ο ίδιος θα πάθω αυτά.
2.
εἰδέναι => γνῶναι
ἐμπέσῃ => ἐνέπεσε
βεβίωκεν => ἐβίω
πάσχειν => παθεῖν
ἀφήσει => ἀφῆκε
3.
καλῶς => κάλλιον –κάλλιστα
ὅντινα => οὗτινος/ ὅτου
συνήθης => ὦ σύνηθες
γένει => γένεσι
ταῦτα => τούτων
4.
μοι => δοτική προσωπική του κρίνοντος προσώπου στο ρήμα δοκεῖ
διαλέγεσθαι => άναρθρο τελικό απαρέμφατο ως αντικείμενο στο ρήμα ἄρξηται (ταυτοπροσωπία)
τῷ λόγῳ => Δοτική του τρόπου στη μετοχή περιαγόμενον ως επιρρηματικός προσδιορισμός
βίον => Σύστοιχο αντικείμενο στο ρήμα βεβίωκεν
τῷδε => δοτική αντικειμενική στο επίθετο συνήθης
5.
Πλάτων λέγει ὅτι οὗτος δὲ συνήθης τὲ ἐστὶ τῷ δὲ καὶ οἶδ’ ὅτι ἀνάγκη ὑπὸ τούτου πάσχειν ταῦτα καὶ ἔτι γε αὐτὸς ὅτι πείσεται ταῦτα καὶ ἔτι γε αὐτὸς ὅτι πείσεται ταῦτα εὖ οἶδε.
Πλάτων ἔλεγε ὅτι οὗτος δὲ συνήθης τὲ εἴη τῷδε καὶ εἰδείη ὅτι ἀνάγκη ὑπὸ τούτου πάσχειν ταῦτα καὶ ἔτι γε αὐτὸς ὅτι πείσοιτο ταῦτα εὖ εἰδείη.