ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ
Ένα ιδιάζον πρόβλημα της εποχής μας – έφηβοι που πίνουν συστηματικά – έχει απασχολήσει τα τελευταία χρόνια τόσο τους γονείς και τα σχολεία, όσο και τους κλινικούς και τους ερευνητές. Η αλήθεια είναι πως, όταν μιλάμε για εφήβους, είναι συχνά δύσκολο να κάμει κανένας διάκριση μεταξύ απλής δοκιμής ή πειραματισμού με το πιοτό, από τη μεριά, και κατάχρησης, από την άλλη. Γιατί οι έφηβοι θα πειραματιστούν με πολλά : με το τσιγάρο, με το πιοτό, με το σεξ, με τα ναρκωτικά. Εδώ μιλάω για νέους που το πιοτό τους έχει γίνει πρόβλημα- συγκεκριμένα, για νέους που πίνουν τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα και σε βαθμό που το πιοτό παρεμβαίνει στη ζωή τους και στις σχέσεις τους με την οικογένεια, με το σχολείο, με τους φίλους, με την κοινωνία γενικά. Η σύγχρονη βιβλιογραφία της διαταραχής προσωπικότητας που χαρακτηρίζει αυτούς που κάνουν κατάχρηση χημικών ουσιών, όπως τα ναρκωτικά και το πιοτό, υπογραμμίζει τη σημασία των λειτουργιών και των δυσλειτουργιών ή της εξασθένισης, της αναπηρίας μάλλον, του “εγώ”. Τέτοια άτομα έχουν μια προδιάθεση για δυσάρεστα συναισθήματα, όπως η μοναξιά, το συναίσθημα πως υπάρχει κάτι άδειο μέσα μας, το συναίσθημα πως δεν υπάρχει πουθενά νόημα, μια διάχυτη ανία ή μια κατάθλιψη χωρίς οξύτητα, ένα οδυνηρό συναίσθημα απόρριψης και μια διάθεση αυτομομφής που φέρνει φονική οργή. Το πιοτό βοηθάει στην αντιμετώπιση τέτοιων δύσκολων συναισθημάτων, απομακρύνοντας τα προσωρινά από την προσοχή του υποκειμένου, αμβλύνοντας τα, κάνοντας τα πιο υποφερτά. Η ικανότητα της αλκοόλης (και των ναρκωτικών γενικά) να καταπραΰνουν δυσάρεστα συναισθήματα, σχεδόν την ίδια στιγμή που γίνεται η χρήση τους, μας επιτρέπει να υποθέσουμε πως ο εθισμός είναι μια προσπάθεια για αυτοΐαση, για αυτοθεραπεία. Κατά την άποψη αυτή, ο εθισμός ή η εξάρτηση από το πιοτό εξυπηρετεί το αλκοολικό άτομο σαν ένας αμυντικός μηχανισμός απέναντι σε συναισθήματα που δεν μπορούν να ρυθμιστούν από το “εγώ” του.
Στην ερευνά μας βρήκαμε πως τα νεαρά άτομα που χρησίμεψαν ως υποκείμενα διέπονται από ένα μεγάλο βαθμό εχθρικότητας και από μια έλλειψη ελέγχου αυτής της εχθρικότητας, ένα μεγάλο βαθμό κοινωνικής και συναισθηματικής αποξένωσης, μια περιφρόνηση προς τις κοινωνικές αρχές και κανόνες και μια προτίμηση για προσφυγή στη δράση. Άλλες μελέτες έχουν περιγράψει προβληματικούς νέους που τους αρέσει να πίνουν ως ανθρώπους που υποφέρουν από ένα έντονο αλληλοσυγκρουόμενο συναίσθημα ανεξαρτησίας και εξάρτησης, που εκδηλώνεται με μια ρέμπελη, παρορμητική συμπεριφορά. Τα αποτελέσματα της έρευνας μας δείχνουν πως οι νέοι αυτοί κάνουν χρήση μιας “μάσκας”, για να αποκρύψουν συναισθήματα εξάρτησης και οργής, τα οποία γεννιούνται από μια ασυνεπή ικανοποίηση αναγκών. Έφηβοι, που προέρχονται από μητέρες που τους απέρριψαν τελείως, έγιναν αργότερα εγκληματικοί τύποι, ενώ έφηβοι, που προέρχονταν από μητέρες που ήταν ασυνεπείς και αντιφατικές, δημιούργησαν πρόβλημα με το πιοτό αργότερα.
(Κ. Χαρτρκόλλη, Χαρακτηριστικά Πρρσωπικότητας Αλκοολικών Εφήβων)
1. Να γίνει περίληψη του παραπάνω κειμένου σε 100 λέξεις.
2. Ποιοι λόγοι οδηγούν τους εφήβους κατά τη γνώμη σου στον αλκοολισμό; Ποιες λύσεις θα πρότεινες για την πρόληψη και καταστολή του προβλήματος; (600 λέξεις)